Το Μαγαζί Είναι Γωνία

Ομόφωνη η ευρωκαταδίκη για το «όχι» στις μειονοτικές ενώσεις

Των ΧΡ. ΖΕΡΒΑ, ΝΙΚ. ΡΟΥΣΣΗ

Οριστική και αμετάκλητη είναι πλέον η καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τη στάση της να μην επιτρέπει τη λειτουργία ενώσεων των μειονοτήτων στη χώρα.

Αυτή τη φορά η ομόφωνη καταδίκη του Ευρωδικαστηρίου αφορούσε τη διάλυση του σωματείου Τουρκική Ενωση Ξάνθης και της Ενωσης Γυναικών Ροδόπης.

Οι ευρωδικαστές, ανάμεσά τους και ο Ελληνας ad hoc δικαστής Πέτρος Παραράς (ο οποίος αντικατέστησε τον Χρ. Ροζάκη, που δήλωσε κώλυμα), αλλά και ο Κύπριος Γ. Νικολάου, έκριναν ότι η Ελλάδα, απαγορεύοντας τη νόμιμη λειτουργία των παραπάνω σωματείων, παραβιάζει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι, όπως αυτό κατοχυρώνεται στο άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Στο σκεπτικό των αποφάσεων, που είναι αφοπλιστικό για τις ελληνικές θέσεις, αναφέρεται χαρακτηριστικά πως «ακόμη και αν θεωρηθεί ότι πραγματικός σκοπός των παραπάνω ενώσεων ήταν να προωθήσουν την ιδέα της ύπαρξης μιας εθνικής μειονότητας στην Ελλάδα, αυτό δεν μπορεί να αποτελεί απειλή για μια δημοκρατική κοινωνία».

Σύμφωνα πάντα με το ίδιο σκεπτικό, «η ύπαρξη μειονοτήτων με διαφορετική κουλτούρα σε μια χώρα ήταν ιστορικό γεγονός, το οποίο μια δημοκρατική κοινωνία οφείλει να ανέχεται, ακόμη και να προστατεύει και να υποστηρίζει σύμφωνα με τις αρχές του διεθνούς δικαίου».

Η απόφαση δέχεται ακόμη ότι δεν αποδείχθηκε από τα στοιχεία που επικαλείται η απόφαση του Εφετείου Θράκης (η οποία διέταξε τη διάλυση του σωματείου Τουρκική Ενωση Θράκης) ότι τα μέλη της είχαν εμπλακεί σε δραστηριότητες αντίθετες με τους διακηρυγμένους σκοπούς του σωματείου.

Πολύ περισσότερο μάλιστα δεν υπήρχε καμία απόδειξη ότι ο πρόεδρος και τα μέλη του σωματείου είχαν ποτέ καλέσει άλλους σε χρήση βίας, εξέγερση ή όποια άλλη μορφή απόρριψης των δημοκρατικών αρχών.

Το Ευρωδικαστήριο θεωρεί ότι η ελευθερία τού συνεταιρίζεσθαι αφορά το δικαίωμα οποιουδήποτε να εκφράζει με νόμιμο τρόπο τις απόψεις του για την εθνική του ταυτότητα.

Παραδέχεται όμως ότι αν και ορισμένες απόψεις ή λέξεις που χρησιμοποιούνται από κάποιους, μπορούν να φανούν σοκαριστικές ή απαράδεκτες στις Αρχές, εν τούτοις η διάδοσή τους δεν θα πρέπει να θεωρείται αυτομάτως απειλή για τη δημόσια τάξη και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.

Είχε προηγηθεί άλλη μία παρόμοια απόφαση του Ευρωδικαστηρίου τον περασμένο Οκτώβριο, λόγω της άρνησης των ελληνικών Αρχών να αναγνωρίσουν τη νόμιμη σύσταση του σωματείου «Σύλλογος Νεολαίας Μειονότητας Εβρου». Ωστόσο, ήδη από το 2001 είχε εκδοθεί και άλλη απόφαση-καταδίκη για την άρνηση της Ελλάδας να αναγνωρίσει τη λειτουργία του σωματείου «Στέγη μακεδονικού πολιτισμού», από μειονοτικούς κατοίκους της Φλώρινας, με το σκεπτικό ότι υποδηλωνόταν πρόθεση αμφισβήτησης της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας.

Στην τελευταία απόφαση όμως, το θέμα αντιμετωπίζεται πλέον επί τον τύπον των ήλων, καθώς γίνεται ευθεία αναφορά στον όρο «τουρκική μειονότητα».

Η Τουρκική Ενωση Ξάνθης ιδρύθηκε το 1927 αλλά η απόφαση να μη χρησιμοποιεί τον όρο «Τουρκική» εκδόθηκε το 1983. Ωστόσο ουδέποτε, αναφέρεται στην απόφαση, το ελληνικό κράτος προσκόμισε έγγραφο που να αποδεικνύει ότι η δράση της στράφηκε κατά του δημοσίου συμφέροντος.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δέχθηκε έτσι ότι η Ελλάδα, στην περίπτωση της Τουρκικής Ενωσης Ξάνθης, παραβίασε και το δικαίωμα της δίκαιης δίκης, καθώς οι δικαστικές διαδικασίες διήρκεσαν περισσότερο από 21 χρόνια! Επιδίκασαν έτσι για τον λόγο αυτό αποζημίωση 8.000 ευρώ.

Μετά τις αποφάσεις αυτές, η Ελλάδα υποχρεούται πλέον να αλλάξει τη στάση της και να συμμορφωθεί προς τις «ευρωπαϊκές υποδείξεις», που θέτουν ζήτημα αναγνώρισης του δικαιώματος του εθνικού αυτοπροσδιορισμού.

Από την Ελευθεροτυπία

Για την λειτουργία του ελληνικού κράτους σε θέματα μειονοτήτων επισυνάπτω ένα άρθρο ντοκουμέντο από την ιστοσελίδα της Αντιεθνικιστικής Κίνησης

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ

Με αφορμή τη μαύρη επέτειο της Νύχτας των Κρυστάλλων που παρήλθε πριν από λίγο καιρό (Νοέμβρης 2007), η Αντιεθνικιστική Κίνηση αισθάνεται την ανάγκη να επισημάνει ότι έχουμε και στην Ελλάδα μια μικρή νύχτα των Κρυστάλλων, για την οποία ευθύνεται τόσο μια μερίδα της Δεξιάς, που ήταν τότε πρώτο κόμμα, όσο και μια μερίδα του ΠΑΣΟΚ, που επί χρόνια είχε στήσει την κατάσταση και προφανώς έβαλε τον μηχανισμό.

Τα περιστατικά αυτά συνέβησαν με αφορμή μια δικαστική απόφαση κι ένα τυχαίο γεγονός στα τέλη Γενάρη 1990 στην Κομοτηνή.

Το αντιτουρκικό πογκρόμ το πραγματοποίησαν στις 29.1.1990 έλληνες εθνικιστές στην Κομοτηνή. Βρισκόμασταν σε μια εποχή όξυνσης του μειονοτικού, καθώς η πολύχρονη κρατική πολιτική των 'διοικητικών παρενοχλήσεων' και των συστηματικών διακρίσεων σε βάρος της μειονότητας είχε οδηγήσει τους μουσουλμάνους να υπερψηφίσουν τους 'ανεξάρτητους' εθνικιστικούς συνδυασμούς του γιατρού Αχμέτ Σαδίκ.

Το έναυσμα δόθηκε από ένα τυχαίο περιστατικό. Στις 26.1.1990, το Πλημμελειοδικείο Κομοτηνής καταδίκασε τον Σαδίκ σε φυλάκιση 18 μηνών χωρίς αναστολή για 'πρόκληση πολιτών σε διχόνοια', επειδή σε προεκλογική προκήρυξή του αποκαλούσε τη μειονότητα 'τουρκική'. Την επομένη, ένας μουσουλμάνος (Χασάν Αλή), αποδεδειγμένα σχιζοφρενής που νοσηλευόταν στο νοσοκομείο της Κομοτηνής, σε κατάσταση αμόκ, επιτέθηκε με ένα σιδερένιο σκαμπό και χτύπησε στο κεφάλι έναν χριστιανό που νοσηλευόταν στο διπλανό κρεβάτι, τον Άγγελο Σολακίδη, με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό του. Ο δράστης συνελήφθη, δικάσθηκε, καταδικάσθηκε για δολοφονία εκ προμελέτης και την παραμονή της δίκης της έφεσής του, βρέθηκε κρεμασμένος στο κρατητήριο της αστυνομικής διεύθυνσης Κομοτηνής. Γιατί βρέθηκε στο κρατητήριο και όχι στις δικαστικές φυλακές της Κομοτηνής; Είναι το μεγάλο ερωτηματικό που ακόμη δεν έχει απαντηθεί. Να αναφέρουμε επίσης ότι στην οικογένεια Χασάν Αλή έχουμε άλλες τρεις αυτοκτονίες λόγω σχιζοφρένιας.

Στο μεταξύ, ενώ ο Σολακίδης χαροπάλευε, οι μειονοτικές συνοικίες της Κομοτηνής γνώρισαν ώρες τρόμου. Εκατοντάδες αγανακτισμένοι εθνικόφρονες λεηλάτησαν και κατέστρεψαν συστηματικά όλα ανεξαίρετα τα μουσουλμανικά (αλλά και δυο αρμενικά) μαγαζιά της πόλης, και (σύμφωνα με την ανακοίνωση-καταγγελία του διορισμένου Μουφτή Κομοτηνής Μέτσο Τζεμαλή) κάτω από την καθοδήγηση των παριστάμενων ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων. Αποκαλυπτική λεπτομέρεια: τα 'ελληνικά' μαγαζιά είχαν εκ των προτέρων 'σημαδευτεί' (με ελληνικές σημαιούλες ή πρόχειρες επιγραφές), ώστε να γλυτώσουν από τη μανία των επιδρομέων.

Τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός που κάλυπτε ζωντανά τα επεισόδια, μετέδωσε τα συγχαρητήρια του μητροπολίτη Δαμασκηνού προς τους βιαιοπραγούντες: 'Σήμερα γράψατε λαμπρές σελίδες. Κινηθήκατε και θα ξυπνήσουν αυτοί που έχουν τα τέλματα [sic] στο κλεινόν άστυ...'.

Αλλά και η τοπική ΟΝΝΕΔ θα υπερασπιστεί με ανακοίνωσή της τα έκτροπα -κάνοντας λόγο για '5.000 ανθρώπους που μαζεύτηκαν για να διαδηλώσουν την πίστη τους στα εθνικά ιδεώδη της χώρας μας' και καταγγέλλοντας την κρατική ΕΤ-2, που 'με πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς, ούτε λίγο ούτε πολύ παρομοίωσε τους Έλληνες της Κομοτηνής με τα αναρχικά στοιχεία του Πολυτεχνείου'.

Ευτυχώς, βέβαια, το πογκρόμ του 1990 δεν είχε συνέχεια. Αντίθετα, ειδική σύσκεψη των τότε πολιτικών αρχηγών (Μητσοτάκης, Παπανδρέου, Κύρκος, Φλωράκης) αποφάσισε να καταργήσει την αιτία της όξυνσης -τις οργανωμένες διακρίσεις σε βάρος της μειονότητας.

Παρόλα αυτά, ούτε και σήμερα, ύστερα από 17 ολόκληρα χρόνια, δεν έχει επέλθει πλήρης σεβασμός των μειονοτικών δικαιωμάτων, με βάση τα διεθνή κείμενα.

Ακολουθούν συγκλονιστικές φωτογραφίες - ντοκουμέντα, συνοδευόμενες από σχόλια.

Σπασμένα μαγαζιά. Κάπου κοντά στο τζαμί, βόρεια της μεγάλης λεωφόρου Ορφέως.

Φαρμακεία και ρολογάδικα, οδοντιατρεία και νεωτερισμοί, όλα σπάστηκαν εφόσον δεν είχαν ελληνικό όνομα.

Σπασμένες βιτρίνες. Τα περισσότερα μαγαζιά μειονοτικών της Κομοτηνής πλήρωσαν εκείνη τη βραδιά τη μανία των εθνικιστών. Αυτό έφερε και αλλαγές στη χρήση της γης. Σήμερα, η οδός Σοφοκλή Βενιζέλου είναι από τους πιο εμπορικούς πεζόδρομους.

Φτωχικές βιτρίνες που πληρώσαν το εθνικιστικό μένος ορισμένων ηλιθίων, βαλτών από τις μυστικές υπηρεσίες.

Το πλήθος που μεταξύ άλλων έσπασε το εικονιζόμενο μαγαζί του Αχμέτ τάδε και του γείτονά του είχε μεταφερθεί με αυτοκίνητα από άλλες πόλεις της Μακεδονίας.

1955 γράφει το σύνθημα στον τοίχο. Προφανής αναφορά στα Σεπτεμβριανά της Πόλης. Μην ρωτήσατε τι έφταιγαν οι Κομοτηναίοι μουσουλμάνοι του 1990...

Βιτρίνα ελληνικού μαγαζιού με αυτοκόλλητα σημαιάκια που υπενθυμίζουν ότι το μαγαζί αυτό πρέπει να μην υποστεί τη βία των ξενοφερμένων τραμπούκων, οι οποίοι δεν γνώριζαν τι να σπάσουν και τι να αφήσουν.

Σπασμένα ρολά σε μαγαζί μειονοτικού. Προφανώς χτυπήθηκαν επί πολλή ώρα για να παραμορφωθούν τόσο.

Προσοχή στη διευκρίνηση: το μαγαζί είναι ελληνικό! Τώρα, από τα περισσότερα μαγαζιά της περιοχής έχει εξαφανιστεί οποιαδήποτε αναφορά στην εθνικότητα ή το θρήσκευμα του ιδιοκτήτη τους.