Εργασιακός Μεσαίωνας! Ν°2 «'Η το "ρίχνεις" ή απολύεσαι»

Επισυνάπτω ένα ακόμα παράδειγμα εργασιακού μεσαίωνα στην Ελλάδα. Ζητήματα που τη Πετραλια ως αρμόδια υπουργό δεν την απασχολούν στην καλύτερη περίπτωση, για να μην πω πως κάνει αυτή και η κυβέρνηση της τις πλάτες στους εργοδότες.
Τα παραδείγματα πολλά, από τα μέτρα για το ασφαλιστικό μέχρι και τις «ρυθμίσεις» του υπουργείου σε ανάλογες υποθέσεις όπως για παράδειγμα η Palco.

Η καταγγελία είναι επώνυμη και έχει γίνει στην Επιθεώρηση εργασίας Ζακύνθου
Τι άρθρο είναι αλιευμένο από τον Ριζοσπάστη

Ξεκίνησα να εργάζομαι στο εμπορικό κατάστημα "Ροζαλί" με την ειδικότητα της πωλήτριας στις 20/9/2007. Από τις 20/9/2007 έως την 1/12/2007 εργαζόμουν χωρίς να έχει γίνει αναγγελία πρόσληψης. Από την 1/12/2007 που έγινε η πρόσληψή μου και μετά εργαζόμουν ως επιδοτούμενη εργαζόμενη και η εργοδότης μου έπαιρνε επιχορήγηση από τον ΟΑΕΔ. Για όλο το διάστημα που εργάστηκα από τις 20/9/2007 μέχρι και την 11/8/2008, αμειβόμουν με 600 ευρώ το μήνα χωρίς να εφαρμόζεται η οικεία ΣΣΕ. Επίσης έπαιρνα ρεπό μόνο τις Κυριακές παρά το ότι έπρεπε να δουλεύω 5ήμερο και δεν πληρωνόμουν για την 6η μέρα που εργαζόμουν. Εγώ από την πλευρά μου συνέχιζα να εργάζομαι γιατί είχα ανάγκη ακόμα και αυτό το κουτσουρεμένο μεροκάματο.

Από τη στιγμή που ανακοίνωσα την εγκυμοσύνη μου, το Μάιο του 2008, άρχισαν επιπλέον προβλήματα με την εργοδότριά μου, άλλα και με τους γονείς της οι οποίοι διατηρούν άλλα τρία καταστήματα και στα οποία παράνομα με απασχολούσαν κατά τη διάρκεια του 8ωρου μου, όπου με χρειαζόντουσαν. Οταν είπα στη μητέρα της εργοδότριάς μου ότι είμαι έγκυος μου απάντησε "ή ρίχνεις το παιδί ή φεύγεις από τη δουλειά". Στη συνέχεια ακολούθησαν πιέσεις από την εργοδότριά μου, αλλά και τη μητέρα της, για να αναγκαστώ να φύγω από μόνη μου. Μου έλεγαν να καθαρίζω συνέχεια τα τζάμια, μου ανέθεταν δουλειές μέσα στην αποθήκη στην οποία υπήρχε πολύ υψηλή θερμοκρασία και με κράταγαν εκεί 3-4 ώρες, με προσέβαλαν μπροστά στους πελάτες λέγοντας: "Η Ταϊλενδεζούλα που ήρθε να φάει ψωμί εδώ πέρα, τους φέρνουμε εδώ και σηκώνουν και κεφάλι". Μου έλεγαν γιατί πήγα και γκαστρώθηκα 19 χρονών.


Στη συνέχεια, τον Ιούνιο, η μητέρα της εργοδότριάς μου πήγε στην Επιθεώρηση Εργασίας για να με πιέσει ακόμα περισσότερο, λέγοντας ότι δεν μπορώ να παίρνω άδειες όποτε θέλω, είχα λείψει 3 απογεύματα, έχοντας ειδοποιήσει την εργοδότριά μου, γιατί είχα πάθει κνίδωση και μου χορηγούσαν κορτιζόνη στο Νοσοκομείο. Μετά από όλα αυτά αναγκάστηκα να απευθυνθώ στο Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ζακύνθου. Στις 3/7/2008 έγινε συνάντηση του Σωματείου με την εργοδοσία. Από την επόμενη κιόλας ημέρα οι πιέσεις αυξήθηκαν, λέγοντάς μου ότι "μου έφερες εδώ τους εργατοπατέρες".

Στις 12/7/2008 η εργοδότριά μου αρνήθηκε να μου δώσει ολιγόωρη άδεια για ιατρικές εξετάσεις, λόγω προβλήματος που προέκυψε με την εγκυμοσύνη μου, παρόλο που της εξήγησα ότι αντιμετώπιζα σοβαρό πρόβλημα, που βεβαίωσε και ο γιατρός κατά την επίσκεψή μου. Οταν επέστρεψα στην εργασία μου (αφού για να επισκεφτώ το γιατρό έλειψα στο διάστημα του διαλείμματος μου επιπλέον 20 λεπτά) η μητέρα της εργοδότριας μου, μου είπε: "Δεν είναι εδώ μαγαζί σου να κάνεις ό,τι θέλεις" και με έσπρωξε βίαια. Την Πέμπτη 7/8/2008 επιστρέφοντας από την κανονική μου άδεια ο πατέρας της εργοδότριάς μου με έδιωξε, δε με άφησε να εργαστώ. Στις 11/8/2008 θυροκολλήθηκε στο σπίτι μου καταγγελία της Σύμβασης Εργασίας από την πλευρά της εργοδότριας μου, την οποία δεν αποδέχομαι».


Από την καταγγελία της Αλκηστης Μανωλοπούλου, απολυμένης εγκύου, στην Επιθεώρηση Εργασίας Ζακύνθου.

Να τους χαιρόμαστε τους κυβερνώντες